پیشنویس قطعنامه دربارۀ آزادی مطبوعات^[۱]

برای دولت کارگران و دهقانان، آزادی مطبوعات به معنی رهایی مطبوعات از ستم سرمایه داری، و مالکیت عمومی بر کارخانه‌های تولید کاغذ و مطبوعات چاپی است؛ حق برابر برای گروههای اجتماعی که اندازه‌ای مشخص دارند (برای مثال، تعداد ۱۰۰۰۰ نفر) جهت استفاده از سهم منصفانه‌ای از ذخایر کاغذ روزنامه و کمیت متناسبی از کار کارگران چاپخانه‌ها.

بمثابه گام نخست در این راستا، که با رهایی مردم زحمتکش از ستم سرمایه داری گره خورده است، دولت موقت کارگران و دهقانان یک کمیسیون تحقیق منصوب نموده تا پیوندهای بین سرمایه و نشریات دوره‌ای، منابع بودجه و سودهای آنها، فهرست اعانه دهندگان به آنها، پوشش دادن کسری‌هایشان و هر جنبۀ دیگری از کسب و کار روزنامه جات بطور عام را بررسی کند. مخفی کردن دفاتر، حسابها یا هر سند دیگری از کمیسیون تحقیق، یا ارائه دادن هر مدرکی که می دانند جعلی است، قابل مجازات توسط دادگاهی انقلابی خواهد بود.

تمام صاحبان روزنامه‌ها، سهام داران، و همۀ اعضای پرسنل آنها موظف خواهند بود که بلافاصله گزارشات کتبی و اطلاعات دربارۀ مسائل ذکر شده را به کمیسیون تحقیق، که پیوندهای بین سرمایه و مطبوعات، و وابستگی مطبوعات به سرمایه را تفحص می کند، واقع در مؤسسۀ اسمولنی پتروگراد، ارسال کنند.

این افراد برای خدمت در کمیسیون تحقیق منصوب می شوند: [به دنبال این، جایی برای اسمها می آید—ویراستار]

کمیسیون اختیارِ به همکاری پذیرفتن اعضا، فراخواندن متخصصان، احضار کردن شهود، دستور معرفی همۀ حسابها را دادن و غیره را خواهد داشت.


نوشته شده در ۴(۱۷) نوامبر ۱۹۱۷
نخستین انتشار در ۷ نوامبر ۱۹۳۲ در پراودا شمارۀ ۳۰۳
انتشار بر طبق متن دستنویس
مجموعه آثار لنین، جلد ۲۶