نقض دمکراسی در سازمانهای توده‌ای

ما چه نوع دمکراتهایی هستیم اگر خاموش از کنار این تقلّب بگذریم؟

از این حیث، نیکلای دوم، کسی که همچنین «اجازه داد» دهقانان و ملاکین نمایندگی نامساوی داشته باشند، چه ایرادی دارد؟

ما با تحمل کردن چنین چیزهایی دمکراسی را به فحشا می‌کشانیم.

ما باید قطعنامه‌ای تصویب کنیم که حق رأی مساوی را (هم در شوراها و هم در کنگره‌های اتحادیۀ صنفی) مطالبه کند، کوچکترین انحراف از تساوی را بمثابۀ تقلّب — دقیقاً این کلمه به کار بُرده شود — بمثابۀ روشی متعلق به نیکلای دوم داغ محکومیت بکوبد. این قطعنامۀ پلنوم کمیتۀ مرکزی باید به زبانی نوشته شده باشد که همگان بتوانند آن را بفهمند و به شکل جزوه در میان توده‌های کارگران پخش شود.

اگر خودمان را «دمکرات» می‌خوانیم نمی‌توانیم تقلّب در دمکراسی را تحمل کنیم. اگر این را تحمل کنیم دمکرات نیستیم بلکه آدمهایی بی‌پرنسیپ هستیم!!

نوشته شده قبل از ۳ (۱۶) سپتامبر ۱۹۱۷
نخستین بار در جلد هفتم آثار متفرقۀ لنین در سال ۱۹۲۸ منتشر شد
انتشار بر طبق متن دستنویس
مجموعه آثار لنین، جلد ۲۵

توضیحات

[*] "همه جا، یک نماینده به ازاء تعدادی متساوی از رأى‌دهندگان"، این الفبای دمکراسی است. هر چیز دیگری یک تقلّب است.—لنین

- ترجمه جواد راستی‌پور