Farsi    Arabic    English   

نقطۀ عطف

و. ای. لنین


انقلاب روسیه در نخستین مرحلۀ تکاملی خود قدرت را به دست بورژوازی امپریالیست سپرد و در کنار آن قدرت، شوراهای نمایندگان را به وجود آورد که در آن دمکراتهای خرده بورژوا اکثریت را داشتند. مرحلۀ دوم انقلاب (٦ مه) قدرت را از دست سخنگویان رک گوی امپریالیسم، یعنی میلیوکف و گوچکف خارج ساخت و احزاب دارای اکثریت در شوراها را به احزاب حاکم تبدیل ساخت. حزب ما چه قبل و چه بعد از ششم مه به صورت یک اقلیت مخالف باقی ماند. این امر اجتناب ناپذیر بود زیرا ما حزب پرولتاریای سوسیالیست هستیم، حزبی که موضعی انترناسیونالیستی اتخاذ کرده. پرولتاریای سوسیالیست که دیدگاهش در یک جنگ امپریالیستی یک دیدگاه انترناسیونالیستی است چاره‌ای ندارد جز اینکه با هر قدرتی که در این جنگ درگیر است، مستقل از اینکه این قدرت سلطنتی است یا جمهوری یا قدرتی در دست سوسیالیستهای «دفاع‌طلب» است، مخالف باشد. حزب پرولتاریای سوسیالیست باید توده‌های وسیعی از خلق را که در نتیجۀ ادامۀ جنگ زندگیشان ویران گشته و بطور فزاینده‌ای اعتمادشان از «سوسیالیستهایی» که مشغول خدمت به امپریالیسم هستند سلب می‌شود، همانطور که قبلا اعتمادشان از خود امپریالیستها سلب شده بود، به خود جذب نمایند.

بنابراین مبارزه علیه حزب ما از همان روزهای اول انقلاب آغاز گشت، و هر قدر هم که شکل مبارزۀ کادتها و افراد پلخانف علیه حزب پرولتاریا زشت و نفرت انگیز باشد، معنی این مبارزه کاملاً روشن است. این همان مبارزه‌ای است که امپریالیستها و افراد شیدمان علیه لیبکنخت و آدلر انجام می‌دادند (گذشته از مطبوعات بورژوایی که این رفقا را «خائنین» خدمتگزار بریتانیا توصیف کرده‌اند، ارگان مرکزی «سوسیالیستهای» آلمان این دو را «دیوانه» اعلام کرده). این مبارزه‌ای است از طرف تمام جامعۀ بورژوایی منجمله دمکراتهای خرده بورژوا، هر قدر هم که ا-ا-انقلابی باشند، علیه پرولتاریای سوسیالیست و انترناسیونالیست.

این مبارزه اکنون در روسیه به مرحله‌ای رسیده است که امپریالیستها تلاش می‌کنند تا از طریق رهبران خرده بورژوازی دمکرات، تسره‌تلی‌ها، چرنف‌ها و دیگران، قدرت در حال رشد حزب کارگران را با یک ضربۀ سخت و کاری از بین ببرند. به عنوان زمینه برای این ضربه، وزیر تسره‌تلی روشی را پیش گرفته که بارها از طرف ضدانقلاب بکار گرفته شده: اتهام توطئه. این اتهام فقط یک زمینه سازی است. نکته اینجاست که برای دمکراتهای خرده بورژوا که در این مورد از امپریالیستهای روس و متفق تبعیت می‌کنند، لازم است که یک بار برای همیشه از شر سوسیالیستهای انترناسیونالیست خلاص گردند. آنها تصور می‌کنند که موقعیت برای ضربه زدن آماده است. آنها هیجان زده و هراسانند و زیر شلاق اربابانشان تصمیم خود را گرفته-اند: حالا یا هیچ وقت.

پرولتاریای سوسیالیست و حزب ما باید تا آنجا که امکان دارد خونسرد و منسجم باشد و بیشترین ثابت قدمی و هوشیاری را از خود بروز دهد. بگذار کاونیاک‌های[١] آینده ابتدا شروع کنند. کنفرانس حزبی ما قبلا در مورد آمدن آنها هشدار داده بود. کارگران پتروگراد به آنها فرصت نخواهند داد تا از خود سلب مسئولیت کنند. آنها تا لحظۀ مناسب منتظر خواهند ماند، نیروهای خود را گرد خواهند آورد و برای مقابله در هنگامی که این آقایان تصمیم بگیرند از حرف به عمل بپردازند، تدارک خواهند دید.


پراودا، شمارۀ ٨٠
٢٦ (١٣) ژوئن ١٩١٧
مجموعه آثار لنین، جلد ٢٥


[١] Cavaignac Louis Eugène - ژنرال فرانسوی که بعد از انقلاب فوریۀ ١٨٤٨ وزیر جنگ حکومت موقت شد. در ژوئن ١٨٤٨ او سرکوب قیام کارگران پاریس را رهبری کرد.

- از گزیدۀ مقالات لنین در برخورد به خرده‌بورژوازی، ترجمۀ احمد صادقی. نشر گزیده، تهران ۱۳۶۰
- بازنویسی: جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۱۳/۴/۱۱


lenin.public-archive.net #L2538fa.html