قطعنامه در مورد مسألۀ ارضی

مالکیت دهقانی زمین در روسیه هم در زمینهای تقسیم شده (اشتراکی و خانواری^[*]) و هم در زمینهای خصوصی (اجاره شده و خریده شده) به وسیلۀ قیود و روابط نیمه فئودالی کهن، به وسیلۀ تقسیم بندی دهقانان به رده‌هایی که از زمان سرواژ به ارث رسیده است، به وسیلۀ سیستم ارضی باز و غیره، محدود شده است. نیاز به امحاء تمامی این محدودیتهای کهنه و مضر، لزوم «پاک سازی» زمین، نوسازی و اصلاح مجدد تمام روابط مالکیت ارضی و زراعی منطبق بر شرایط جدید اقتصاد روسیه و جهان، پایۀ مادی میل دهقانان برای ملی کردن تمامی اراضی کشور را تشکیل می دهد.

رؤیاهای خرده بورژوایی که همۀ گروهها و احزاب نارودنیک^[۱] مبارزۀ دهقانان علیه مالکیت بزرگ فئودالی و تمام قیود فئودالی کل سیستم مالکیت و تصدی زمین را در روسیه بر اساس آنان شکل می دهند، هر طور که باشند، این مبارزه فی النفسه بیان تلاش قاطعانۀ کاملاً بورژوا - دمکراتیک، بی شک مترقی و از نظر اقتصادی حیاتی برای شکستن تمامی آن قیود است.

ملی کردن اراضی اگر چه اقدامی است بورژوایی اما به معنای آزادی برای مبارزۀ طبقاتی و آزادی تصدی زمین از تمام زوائد غیربورژوایی به ممکن ترین درجۀ قابل تصور در جامعۀ سرمایه داری است. به علاوه ملی شدن زمین، همانطور که الغاء مالکیت خصوصی زمین نمایانگر آن است، در حقیقت، آنچنان ضربۀ نیرومندی به مالکیت خصوصی بر هر گونه ابزار تولید وارد می کند که حزب پرولتاریا باید به هر شکل ممکنه اجرای چنین رفرمی را تسهیل کند.

از طرف دیگر دهقانان مرفه روسیه از مدتها پیش عناصر بورژوازی دهقانی را که رفرم ارضی استولیپین باعث تقویت، تحکیم و افزایش آنها شده بود، به وجود آورده‌اند. در قطب دیگر جمعیت روستایی، کارگران کشاورزی مزدبگیر، پرولتاریا و تودۀ دهقانان نیمه پرولتار که به پرولتاریا نزدیک اند نیز از نظر قدرت و تعداد افزایش یافته‌اند.

هر چه تجزیه و امحاء زمینهای ملاکی قاطعانه تر و پیگیرانه تر، و هر چه رفرم ارضی بورژوا - دمکراتیک بطور عام در روسیه قاطعانه تر و پیگیرانه تر باشد، مبارزۀ طبقاتی پرولتاریای کشاورزی علیه دهقانان مرفه (بورژوازی دهقانی) سریع تر و شدیدتر رشد خواهد یافت.

سرنوشت و نتیجۀ انقلاب روسیه – مگر اینکه انقلاب پرولتاری در شرف وقوع اروپا تأثیر مستقیم و نیرومندی بر روی کشورمان گذارد – بستگی به این خواهد داشت که آیا پرولتاریای شهری موفق به کشاندن پرولتاریای روستایی همراه با تودۀ نیمه پرولتار روستایی به دنبال خود خواهد شد و یا اینکه این توده از بورژوازی روستایی که به سوی اتحاد با گوچکف و میلیوکف، با سرمایه داران و ملاکان، و بطور کلی به سوی ضدانقلاب تمایل دارد، پیروی خواهد کرد.

نظر به موقعیت طبقاتی و تعادل نیروها کنفرانس مقرر می دارد:

۱) حزب پرولتاریا با تمام قدرت برای تصاحب کامل و فوری همۀ زمینهای ملاکی در روسیه (و همچنین زمینهای سلطنتی، زمینهای کلیساها و غیره) مبارزه می کند؛

۲) حزب مجدانه از انتقال فوری کلیۀ زمینها به دهقانان سازمان یافته در شوراهای نمایندگان دهقانی یا در دیگر ارگانهای محلی خودمختار که به شکل واقعاً دمکراتیک انتخاب شده و بطور کلی مستقل از ملاکان و مأموران دولتی اند، حمایت می کند؛

۳) حزب پرولتاریا خواهان ملی شدن تمام اراضی در کشور است؛ ملی شدن، که به معنی انتقال حق مالکیت تمامی اراضی به دولت است، حق ادارۀ اراضی را به مؤسسات دمکراتیک محلی واگذار می نماید؛

۴) حزب باید قاطعانه از یک طرف علیه دولت موقت که هم از طریق دهان شینگاریوف و هم به وسیلۀ اظهارات جمعی اش سعی به مجبور ساختن دهقانان به تقبل «توافق داوطلبانه با ملاکان» که به معنای تحمیل رفرمی موافق منافع ملاکان است و دهقانان را بخاطر ارتکاب به «عمل خودسرانه» تهدید به تنبیه می کند، که این به مفهوم اعمال خشونت توسط اقلیت (زمینداران و سرمایه داران) علیه اکثریت است، و از طرف دیگر علیه نوسانات خرده بورژوایی اکثریت نارودنیکها و سوسیال دمکراتهای منشویک که دهقانان را به عدم اشغال تمامی اراضی قبل از اجلاس مجلس مؤسسان نصیحت می کنند، مبارزه کند؛

۵) حزب به دهقانان توصیه می کند که اراضی را به شکلی سازمان یافته تصرف کنند، اجازۀ کوچکترین صدمه‌ای به املاک را ندهند و طرقی را در پیش گیرند که سبب افزایش تولید شوند؛

۶) روی هم رفته، اصلاحات ارضی تنها وقتی می توانند موفق و با دوام باشند که تمام دولت دمکراتیزه شود، یعنی از یک طرف پلیس، ارتش دائمی و بوروکراسی ممتاز الغاء شده باشند، و از طرف دیگر سیستم گستردۀ خودمختاری محلی ای که کاملاً از هر گونه نظارت و سرپرستی از بالا به دور باشد، ایجاد گردد؛

۷) سازماندهی مستقل و مجزای پرولتاریای کشاورزی باید فوراً و در هر کجا، هم در شکل شوراهای نمایندگان کارگران کشاورزی (همچنین شوراهای جداگانۀ نمایندگان دهقانان نیمه پرولتار) و هم در شکل گروهها یا جناحهای پرولتاری در درون شوراهای عمومی نمایندگان دهقانان، در تمامی نهادهای دولتی محلی، شهری و غیره انجام شود؛

۸) حزب بایستی که از ابتکار آن کمیته‌های دهقانی که در تعدادی از مناطق روسیه در حال انتقال احشام و وسایل کشاورزی ملاکان به دهقانان سازمان یافته در همان کمیته‌ها به منظور استفادۀ اجتماعی تحت یک روش با قاعده برای کشت تمامی اراضی می باشند، پشتیبانی کند؛

۹) حزب پرولتاریا باید به پرولتاریای روستایی و نیمه پرولتاریا توصیه کند که برای تبدیل تمام زمینهای ملاکی به مزارع نمونۀ نسبتاً گسترده‌ای که بر اساس خطوط عمومی تعیین شده به وسیلۀ شوراهای نمایندگان کارگران کشاورزی، تحت نظر متخصصان کشاورزی و با کاربرد بهترین تکنیکها اداره می شوند، تلاش کنند.

توضیحات

[*] قطعه زمینی که به کشاورز به شرطی که بر روی آن فلاحت می کرد از طرف دولت داده می شد - مترجم.

- ترجمه جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۲۰/۱۱/۲۴