تمثالهای قديسين در مقابل توپ‌های جنگی، عبارات در مقابل سرمايه
و. ای. لنین
یادداشت دولت موقت دربارۀ جنگ تا پایان پیروزمندانه موجب خشم حتی در بین آنهایی که امیدهای واهی برای امکان چشم پوشی از الحاقات از جانب دولت سرمایه داران را می پروردند شده است. روزنامه‌هایی که بمثابۀ سخنگویان سیاست خرده بورژوایی امیدهای واهی عمل کرده‌اند امروز یا با بی میلی زمزمه می کنند، مثل رابوچایا گازتا، یا سعی می کنند این خشم را متوجه افراد سازند.
نووایا ژیزن[۱] می نویسد: «در دولت روسیۀ دمکراتیک جایی برای یک پشتیبان منافع سرمایۀ بین المللی نیست! ما اطمینان داریم که شوراهای نمایندگان کارگران و سربازان بی درنگ در رابطه با در پیش گرفتن پرانرژی ترین تدابیر جهت بی ضرر ساختن آقای میلیوکف اقدام خواهند کرد.» و دیلو نارودا همین تکه از معرفت پست را در کلمات زیر ابراز می دارد. می گوید که یادداشت میلیوکف «سعی می کند که بیانیه‌ای با اهمیت بین المللی که توسط کل کابینه تأیید شده است را به هیچ تنزل دهد».
تمثالهای قديسين در مقابل توپ‌های جنگی. عبارات در مقابل سرمایه. بیانیۀ دولت دربارۀ رد کردن الحاقات یک لفاظی دیپلماتیک کاملاً بی ارزش بود، که ممکن است یک موژیک نادان را فریب دهد، اما نمی توانست رهبران احزاب خرده بورژوایی سوسیال - دمکرات و سوسیالیست - انقلابی، نویسندگان نووایا ژیزن و دیلو نارودا را فریب دهد، مگر اینکه خودشان می خواستند که فریب بخورند. اینها عجب عبارات پوچی دربارۀ «در دولت روسیۀ دمکراتیک جایی برای یک قهرمان منافع سرمایۀ بین المللی نداشتن» هستند! افراد تحصیل کرده باید خجالت بکشند که چنین مهملاتی بنویسند.
کل دولت موقت دولت طبقۀ سرمایه دار است. این موضوعی مربوط به طبقه، و نه افراد است. حملۀ شخصی کردن به میلیوکف، مطالبۀ مستقیم یا غیرمستقیم عزل نمودن او، یک کمدی ابلهانه است، زیرا هیچ تغییر افرادی، تا زمانی که طبقات در قدرت تغییر نیافته‌اند، نمی تواند هیچ چیز را عوض کند.
کشیدن یک خط بین «دمکراسی» روسیه، بریتانیا، فرانسه، و غیره، و پشتیبانی کردن از سرمایه مترادف است با تنزل کردن تا سطح معرفت اقتصادی و سیاسی یک گاپون[۲].
برای موژیک‌های نادان مطالبۀ یک «قول» از سرمایه دار برای اینکه او «صالحانه زندگی خواهد کرد» و نه سرمایه دارانه، اینکه او باید «از منافع سرمایه پشتیبانی» نکند، بخشیدنی است. ولی برای رهبران شورای پتروگراد، برای نویسندگان نووایا ژیزن و دیلو نارودا پذیرفتن چنین روشهایی به معنای پروراندن امیدهای واهی که مردم به سرمایه داران می بندند است، امیدهایی که برای آرمان آزادی، آرمان انقلاب، مضرترین و ویرانگرترین‌ها هستند.
پراودا شمارۀ ۳۷
۴ مه (۲۱ آوریل) ۱۹۱۷
انتشار بر طبق متن پراودا
مجموعه آثار لنین، جلد ۲۴
توضیحات
[۱] نووایا ژیزن Novaya Zhizn (زندگی نو) – روزنامه‌ای با گرایش منشویکی، ارگان گروهی از سوسیال - دمکراتها معروف به انترناسیونالیستها، که اعضایشان طرفداران منشویک مارتف و روشنفکران غیرحزبی با گرایشی شبه منشویکی بودند. گروه نووایا ژیزن بطور مداوم بین سازشکاران و بلشویکها نوسان می کرد.
این روزنامه در پتروگراد از آوریل ۱۹۱۷ منتشر می شد. پس از انقلاب اکتبر موضعی خصمانه نسبت به دولت شوروی گرفت و در ژوئیۀ ۱۹۱۸ بسته شد.
[۲] گ. آ. گاپون G. A. Gapon (۱۸۷۰-۱۹۰۶) – یک کشیش روس، رهبر انجمن کارگران روس کارخانجات شهر سن پترزبورگ. گاپون در ۹ ژانویۀ ۱۹۰۵ با اهداف فتنه گرانه یک راهپیمایی صلح آمیز کارگران به سوی قصر زمستانی به منظور تحویل دادن یک عریضه به تزار را سازماندهی کرد. راهپیمایی با شلیک به سوی کارگران غیرمسلح خاتمه یافت. پس از آن گاپون به خارجه مهاجرت کرد و در آنجا به حزب سوسیالیست - انقلابی پیوست، سپس بطور غیرقانونی به روسیه بازگشت، و به ارتباط با پلیس مخفی سیاسی ادامه داد. او توسط اس. آر.ها کشته شد.
- ترجمه جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۲۱/۱۲/۲۶
lenin.public-archive.net #L2404fa.html
|