چگونه خودشان را به سرمایه‌داران گره زدند

در اینجا به ذکر متن کامل مقاله‌ می‌پردازیم:

چپ‌ها و وام

وام ممتاز اعطایی دولت انقلابی، شور و اشتیاقی را که در میان عامه مردم برانگیخته، در محافل چپ به بار نیاورده است.

مطبوعات چپ به سه گروه تقسیم شده است و پراودای لنین قاطعانه به مخالفت با وام برخاسته و نقطه نظر بلشویکها را بیان نموده است. یدینستووی پلخانف قویاً از وام حمایت کرده است. دست آخر سایر ارگانهای مطبوعات چپ – رابوچایا گازتا، زملیا ایولیا و ولیا نارودا – موضعی «میانی» اختیار کرده‌اند، نه این و نه آن، آنها نه کاملا از وام پشتیبانی کرده و نه از در مخالفت با آن درآمده‌اند. شورای نمایندگان سربازان و کارگران نیز چنین موضعی دارد. این شورا که در اصل تصمیم به حمایت از وام را داشت، اکنون دچار شک و تردید گردیده و متزلزل شده است. دین (dyen) حق داشت که این گروه مرکزی و بسیار قدرتمند دربرگیرنده منشویکها و اس.آرها را به خاطر موضع نامطمئن و مبهمش اخیراً مورد نکوهش قرار دهد.

شورای نمایندگان سربازان و کارگران، گویی به خاطر تأیید حقانیت این نکوهش، دیروز بار دیگر به مسئله وام که زمانی حل شده بود، اشاره نمود و به بحث پیرامون آن پرداخت. ن.س. چخیدزه، اعلام داشت انتظار‌ می‌رود دولت به زودی طی بیانیه‌ای موضع خود را پیرامون مسائل سیاست خارجی و داخلی بطور جامع توضیح دهد. تا آن تاریخ چخیدزه پیشنهاد‌ می‌نمود بررسی مسئله حمایت از وام به بعد موکول شود.

بدون رودربایستی باید گفت که این برخورد چپها گیج کننده است. بالاخره باید کسی دولت را اداره کند و اصلاحاتی را که روسیه رنجدیده در اشتیاق آن بوده است به مرحله اجرا درآورد.

از این دو حال خارج نیست: یا دولت فعلی از اعتماد چپها برخوردار است، چون تاکنون اقدامی برای شانه خالی کردن از زیر بار تعهداتی که به عهده گرفته به عمل نیاورده است، و یا از چنین اعتمادی برخوردار نیست. در صورت اخیر چپها با پس گرفتن حمایتشان از دولت موقت نه تنها باید فعالیتهای آن را «کنترل» نمایند بلکه باید تمامی بار دولت و مسئولیتش را در قبال مردم و تاریخ برعهده گیرند. اگر آنها نتوانند دولت موقت را برای آنچه که تاکنون انجام داده مورد سرزنش قرار دهند، در این صورت طبعاً حق نخواهند داشت منتظر بیانیه‌های آتی آن مانده و باید کاملا از آن حمایت نمایند. به هر صورت این دو پهلوگویی، این احتیاط طفره آمیز و این خودداریهای ذهنی از جانب آنان کاملا غیرقابل تحمل است. از یکسو این امر به هیچ روی مسئولیت دولت موقت، که‌ نمی‌تواند حتی در مقابل رأی تاریخ انزوا اختیار کند، را سبک‌ نمی‌نماید؛ از سوی دیگر عملا دولت را از حمایت توده‌های عظیم دمکرات محروم ساخته و به این ترتیب آن را در موقعیت مشکلی قرار‌ می‌دهد.

صراحت لحن همواره یکی از محاسن اولیه روندهای سوسیالیستی بوده است. احزاب سوسیالیست همواره از سیاستِ طفره رفتن، نا استواری بی فرهنگ و اپورتونیسم کشدار پرهیز کرده‌اند. ولی حالا در مورد مسئله وام، گروههای مرکزی سوسیالیسم روسیه این اصول سنتی خود را رها کرده و راه تمجمج اکتبریستی را پیش گرفته‌اند. افکار عمومی حق دارد از آنها بخواهد موضع خود را نسبت به مسئله وام کاملا روشن نمایند و بوضوح و درستی مشارکت یا عدم مشارکت خود را در آن اعلام نموده و به این ترتیب تعهد اخلاقی خود را نسبت به دولت موقت به انجام رسانند یعنی یا حمایت گروههای چپ را در اختیار او قرار دهند و یا عدم توافق خود را با آن اعلام دارند.

مدیران بانک مردان تجارتند. آنها نظر سالمی نسبت به سیاست دارند: وقتی قول حمایت از دولت سرمایه‌داری (که جنگی امپریالیستی را حمایت‌ می‌کند) دادی، پس وام را بپذیر.

صحیح! اس.آرها و منشویکها با بستن دست و پای خود، متواضعانه به سرمایه‌داران تسلیم شده‌اند. وعده دولت دائر بر «انتشار بیانیه‌ای برای توضیح جامع(!) موضع خود (که تا حالا بیش از حد کافی توضیح داده شده است!) پیرامون مسائل خارجی و داخلی» چیزی جز یک عبارت پوچ نیست.

هیچ «بیانیه»‌ای به شکل اظهارات، اطمینانها و اعلامیه‌ها واقعیت امر را تغییر نخواهد داد. و واقعیت امر آن است که دولت سرمایه‌داری لووف، گوچکوف، میلیوکوف و شرکاء نمایده منافع سرمایه‌داری بوده، با آن منافع گره خورده و (حتی اگر هم بخواهد)‌ نمی‌تواند از سیاستهای تجاوزکارانه امپریالیستی الحاق طلب بگسلد.

بدست آوردن «پشتیبانی» «چپها» به وسیله عبارات پوچ غیرتعهدآور، یعنی استفاده از قدرت چپها برای سرپوش گذاشتن روی سیاست امپریالیستی خود بدون آنکه قدمی از آن باز پس نهد، اینست آنچه دولت امپریالیستی ما در تلاش انجام آن است، اینست آنچه چخیدزه و دوستانش بطور عینی کمک به انجام آن‌ می‌نمایند.

«تمجمج اکتبریستی»، چه عبارت کوچک بالداری! این نه تنها یک ارزش‌یابی عملی بلکه صحیح خط سیاسی اس.آرها و منشویکها توسط کسانی است که واقعاً‌ می‌دانند هدف آن چیست.


پراودا شماره ٣٦
سوم مه (٢٠ آوریل) ١٩١٧

از جزوۀ «چهار مقاله از لنین دربارۀ خرده بورژوازی» - سازمان رزمندگان آزادی طبقه کارگر - مرداد ١٣٥٩
بازنویسی: جواد راستی‌پور