Farsi    Arabic    English   

شعار جنگ داخلی - توضیح با مثال

و. ای. لنین


در ٨ ژانویه (به تقویم جدید)، روزنامه‌های سوئیسی پیغام زیر را از برلین دریافت داشتند: «اخیراً مطبوعات مکرراً حاوی گزارشهایی از کوششهای صلح‌دوستانه افراد در سنگرهای آلمان و فرانسه به منظور برقراری روابط دوستانه بوده‌اند. طبق نوشتۀ تگلیشه روندشاو[١]، یک فرمان نظامی مورّخ ٢٩ دسامبر، هر ابراز برادری و هر نوع معاشرت با دشمن را در سنگرها ممنوع میکند. سرپیچی از این فرمان به عنوان خیانت بزرگ قابل مجازات است.»

بنابراین ابراز برادری و تلاش به منظور برقراری روابط دوستانه با دشمن یک واقعیت است. مقامات نظامی آلمانی از این موضوع ابراز نگرانی میکنند، که معنیش این است که برایشان بسیار اهمیت دارد. روزنامۀ Labour Leader [رهبر کارگر] بریتانیا در تاریخ ٧ ژانویۀ ١٩١٥، مجموعه‌ای نقل قول از مطبوعات بورژوایی بریتانیا در مورد نمونه‌هایی از ابراز برادری بین سربازان بریتانیایی و آلمانی را که هنگام کریسمس «آتش‌بسی ٤٨ ساعته» ترتیب دادند، دوستانه در زمینهای بی‌صاحب بین خطوط جبهه ملاقات کردند و غیره، چاپ کرد. مقامات نظامی بریتانیا یک فرمان ویژه‌ ممنوعیت ابراز برادری صادر کردند. و با این وجود، فرصت‌طلبان سوسیالیست و توجیه‌گران (یا نوکران؟) آنها، با نهایت رضایت و احساس راحتی از اینکه سانسور نظامی از ایشان در مقابل هر تکذیبیه‌ای محافظت میکند، به کارگران از طریق مطبوعات اطمینان داده‌اند (همانطور که کائوتسکی این کار کرده) که هیچ تفاهمی از جانب سوسیالیستهای کشورهای متخاصم دربارۀ آکسیون ضد جنگ ممکن نیست (کائوتسکی در 'زمان نو' Die Neue Zeit دقیقاً از همین عبارت استفاده کرده)!

سعی کنید هیندمان Hyndman، گوسده Guesde، واندرولده Vandervelde، پلخانف Plekhanov، کائوتسکی Kautsky و بقیه را مجسم کنید که – بجای کمک به بورژوازی (کاری که حالا مشغولش هستند) – دارند کمیته‌ای بین‌المللی به منظور تبلیغ برای «برادری و کوشش در برقراری روابط دوستانه» بین سوسیالیستهای کشورهای متخاصم، هم در «سنگرها» و هم در میان سربازان علی‌العموم تشکیل میدهند. بعد از گذشت چند ماه از آنوقت، نتایج چه میبودند؟ اگر امروز، فقط شش ماه پس از آغاز جنگ و علیرغم همۀ رؤسا، رهبران و آدمهای معروف سیاسی که به سوسیالیسم خیانت کرده‌اند، مخالفت از هر سو با کسانی که به نفع اعتبارات جنگی رأی داده‌اند و کسانی که شغلهای وزارتی را پذیرفته‌اند اوج میگیرد، و مقامات نظامی تهدید میکنند که «ابراز برادری» حکم اعدام دارد... [اگر اینها آنطور عمل میکردند، بعد از گذشت چند ماه، نتایج چه میبودند؟]

«فقط یک مسألۀ پراتیک وجود دارد – پیروزی یا شکست برای کشور خودِ آدم»، کائوتسکی، نوکر فرصت‌طلبان، در همصدایی با گوسده، پلخانف و شرکاء این را نوشته. الحق اگر آدم سوسیالیسم و مبارزۀ طبقاتی را فراموش کند، این درست است. اما اگر آدم در پی سوسیالیسم باشد، این نادرست است. پس مسألۀ پراتیک دیگری هست: آیا ما باید همچون برده‌های عاجز و کور در جنگی بین برده‌داران نابود شویم یا کارمان باید «تلاش در جهت برادری» بین بردگان، با هدف خلاصی از بردگی باشد؟

چنین است، در واقعیت، آن مسأله "پراتیک".

سوتسیال-دمکراتا شمارۀ ٤٠
٢٩ مارس ١٩١٥
مجموعه آثار لنین، جلد ٢١


Tägliche Rundschau (مرور روزانه) – روزنامۀ یک گرایش بورژوایی ناسیونالیست که در برلین از اکتبر ١٨٨٠ به بعد منتشر میشد. در ١٩٢٢ به Deutsche Allgemeine-Zeitung فروخته شد. از دسامبر ١٩٢٤ تا ١٩٢٨ تحت نام Neue Tägliche Rundschau بیرون آمد. در ١٩٣٣ انتشارش متوقف شد.

- این متن، با پاره‌ای تغییرات، ترجمه‌ای است که رفیقی با نام "دوست شما" برای این سایت فرستاده‌اند.—آرشیو عمومی لنین


lenin.public-archive.net #L2272fa.html