برابری ملّی

در بین هشدارها و آشفتگی مبارزه برای بقا، برای امرار معاش خالی، کارگران روسی نمی توانند و نباید یوغ ستم ملی که دهها و دهها میلیون نفر از «مردمان تحت سلطه» ساکن روسیه تحت آن ناله می کنند را از یاد برند. ملت حاکم – روس‌های کبیر – حدود ۴۵ درصد از کل جمعیت امپراتوری را تشکیل می دهند. از هر ۱۰۰ نفر اهالی، بیش از ۵۰ نفر متعلق به «مردمان تحت سلطه» هستند.

و شرایط زندگی این جمعیت بزرگ حتی سخت تر از روس‌هاست.

سیاست ستم بر ملیت‌ها سیاست جدا کردن ملل است. همزمان سیاست فاسد ساختن سیستماتیک اذهان مردم است. نقشه‌های صدهای سیاه طراحی شده‌اند تا خصومت را بین ملل مختلف برانگیزند، تا اذهان توده‌های ناآگاه و منکوب شده را مسموم سازند. هر روزنامۀ صد سیاهی را بردارید و خواهید دید که آزار غیر روس‌ها، افشاندن عدم اعتماد متقابل بین دهقان روس، خرده بورژوای روس و پیشه ور روس از یک طرف، و دهقانان، خرده بورژواها، و پیشه وران یهودی، فنلاندی، لهستانی، گرجی و اوکرائینی از طرف دیگر، خوراک کل دار و دستۀ صد سیاه است.

ولی طبقۀ کارگر به وحدت، و نه جدایی نیاز دارد. دشمنی بدتر از تعصبات سبعانه و خرافاتی که دشمنانش در بین توده‌های ناآگاه می افشانند ندارد. ستم بر «مردمان تحت سلطه» سلاحی دو لبه است. از هر دو طرف می بُرد – علیه «مردمان تحت سلطه» و علیه مردم روس.

به این دلیل است که طبقۀ کارگر باید با تمام قدرت علیه ستم ملی در هر سبک و شکلی اعتراض کند.

باید با تبلیغات صدهای سیاه، که سعی می کنند توجه‌اش را به طعمه گذاری غیر روس‌ها منحرف کنند، از طریق پافشاری کردن بر نیاز به برابری کامل بمثابه باور خودش، به منظور رد کردن کامل و نهایی همۀ امتیازات برای هر ملتی، مقابله کند.

صدهای سیاه کارزار نفرت پراکنی به ویژه زهرآگینی را علیه یهودیان به پیش می برند. پوریشکویچ‌ها سعی می کنند که مردم یهودی را بز طلیعۀ همۀ گناهان خودشان سازند.

و به این دلیل است که گروه ک.س.د.ر. در دوما کار درستی کرد که محرومیت‌های یهودیان را در صدر لایحه‌اش گذاشت.

مدارس، مطبوعات، کرسی خطابۀ پارلمان – از هر چیزی برای افشاندن نفرت سفیهانه، سبعانه و تبه کارانه از یهودیان استفاده می شود.

این کار کثیف و نفرت انگیز نه فقط توسط تفاله‌های صدهای سیاه، بلکه همچنین توسط پرفسورها، محققین، خبرنگاران و اعضای دومای مرتجع انجام می شود. میلیونها و هزاران میلیون روبل برای مسموم کردن اذهان مردم خرج می شوند.

این برای کارگران روس نکته‌ای افتخارآمیز است که با دهها هزار امضا و بیانیۀ پرولتاری از این لایحه پشتیبانی نموده‌اند ... این بهترین راه تحکیم کردن وحدت کامل، ادغام شدن همۀ کارگران روسیه، قطع نظر از ملیت خواهد بود.


پوت پراودی شمارۀ ۶۲
۱۶ آوریل ۱۹۱۴
انتشار بر طبق متن پوت پراودی
مجموعه آثار لنین، جلد ۲۰