طرح کادتی در مورد اجتماعات

کادتها خودشان را یک حزب دمکرات در نظر می‌گیرند. آنها باید متوجه باشند که یک طرح در مورد اجتماعات که به دومای چهارم ارائه می‌شود ارزشی صرفاً تبلیغاتی دارد، یعنی، هدف ارائۀ آن به مجلس تبلیغات، انتشار و توضیح اصول آزادی اجتماعات است.

طرح کادتی باید از این نقطه نظر ارزیابی شود – آیا کمک خواهد کرد به مردم روسیه مفهوم آزادی اجتماعات، اهمیّت آن آزادی و شرایطی که تحت آنها می‌توان به آن دست یافت توضیح داده شود؟

چنین نخواهد کرد. این لایحه توسط مستخدمان دولتی لیبرال تنظیم شده است، نه توسط دمکراتها. حاوی توده‌ای از قواعد پوچ بوروکراتیک، ولی نه آنچه که از دیدگاه دمکراسی لازم است، می‌باشد.

گردهمایی‌ها بر روی خطوط راه آهن (مادۀ ۳) یا به فاصلۀ یک ورست [یک کیلومتر] از ساختمانی که دوما در آن جلسه دارد ممنوع شده‌اند و غیره (مادۀ ۴)؛ یک اعلان اولیه در شهرها ضروری است ولی در روستاها نیست (مواد ۶ و ۷)، و به همین ترتیب – چه احتیاجی به همۀ این مهملات اسفناک، مسخره و رقت‌انگیز هست؟

همۀ آنها از روی قوانین ضدانقلابی اروپایی کپی‌برداری شده‌اند، هر ذره‌ای از آن بوی دوره‌هایی را می‌دهد که دمکراسی مورد سوء‌ظن یا تحت تعقیب بود، و تمامش بطور ناامید‌ کننده‌ای عتیقه است. برای مثال، در شهرهاست که گردهمایی‌های عمومی در روزنامه‌ها اعلان می‌شوند – پس این هیاهوی احمقانه دربارۀ «اعلانات» برای چیست؟ تنها به این دلیل که کادتها می‌خواهند به آنها که قرارست صاحبان قدرت بشوند نشان بدهند که آنها، کادت‌ها، دیدگاهی «دولتمردانه» دارند، که آنها «آدمهای نظم و قانون» هستند (یعنی، دشمنان دمکراسی)، و اینکه آنها «توانایی قدرشناسی» از کارهای خُرد و ریز دفاتر دولتی «را هم دارند».

تا جایی که دمکراسی امروزی مد نظر است، هیچ چیز مهم یا جدی در طرح وجود ندارد. چیزی که توده‌ها به آن نیاز دارند محوطه‌هایی است که در آنها گردهمایی‌ها را برگزار کنند. ما قانونی با این مضمون نیاز داریم که با خواست، مثلاً، تعداد معیّن کمی از شهروندان، همۀ ساختمانهای عمومی، مدارس و غیره، باید جهت گردهمایی‌ها برای مردم، به صورت مجانی و بدون مانع، در عصرها و، بطور کلی، در ساعتهای غیرکاری، قابل استفاده شوند. این در فرانسه انجام شده، و هیچ مانع دیگری بجز وحشیگری پوریشکویچ‌ها نمی‌تواند در مقابل این رسم دمکراتیک باشد.

حقیقت این است که کل روح طرح کادتی دربارۀ آزادیهای مدنی، کل محتوی آن، نه دمکراتیک بلکه لیبرالی بوروکراتیک است.


پراودا شمارۀ ۷۲
۲۷ مارس ۱۹۱۳
انتشار بر طبق متن پراودا
مجموعه آثار لنین، جلد ۱۹

- ترجمه جواد راستی‌پور