روسها و سیاهپوستان

این یک مقایسۀ روا است. سیاه پوستان آخرین کسانی بودند که از بردگی آزاد شدند. و هنوز هم، بیش از هر کس دیگری، نشانه‌های ظالمانۀ بردگی را تحمل می کنند – حتی در کشورهای پیشرفته – زیرا سرمایه داری «جایی» برای چیزی به غیر از آزادی قانونی ندارد، و حتی آن را نیز به هر شیوۀ ممکن محدود می سازد.

در رابطه با روسها، تاریخ می گوید که آنها در ۱۸۶۱ «تقریباً» از بندگی رعیتی آزاد شدند. نزدیک به همان زمان، پس از جنگ داخلی علیه برده داران آمریکایی، بود که سیاه پوستان آمریکای شمالی از بردگی آزاد گشتند.

آزادی برده‌های آمریکایی به نحوی کمتر «اصلاحی» نسبت به آزادی برده‌های روسیه اتفاق افتاد.

به این دلیل است که امروز، نیم قرن بعد، روسها هنوز نشانه‌های بردگی را بسیار بیشتر از سیاه پوستان نشان می دهند. البته، این دقیق تر خواهد بود که دربارۀ نهادها و نه فقط نشانه‌ها صحبت شود. ولی در این مقالۀ کوتاه ما خودمان را به کمی توضیح دادن دربارۀ آنچه که گفتیم، یعنی مسئلۀ با سوادی محدود می کنیم. می دانیم که بی سوادی یکی از نشانه‌های بردگی است. در کشوری که تحت ستم پاشاها، پوریشکویچ‌ها و امثال آنهاست، اکثریت جمعیت نمی توانند با سواد شوند.

در روسیه ۷۳ درصد مردم بی سواد هستند، بدون حساب کودکانی که زیر نه سال سن دارند.

در بین سیاه پوستان ایالات متحده، ۴۴.۵ درصد (در سال ۱۹۰۰) بی سواد بودند.

چنین درصد بالای رسوا کننده‌ای از بی سوادان برای یک کشور متمدن و پیشرفته نظیر جمهوری آمریکای شمالی افتضاح است. علاوه بر آن، همگان می دانند که موقعیت سیاه پوستان در آمریکا بطور عام برای کشوری متمدن ناشایست است – سرمایه داری نمی تواند آزادی کامل یا حتی برابری کامل ارائه دهد.

این نکته که نسبت بی سوادان در بین سفید پوستان آمریکا بیش از ۶ درصد نیست آموزنده است. ولی اگر ما آمریکا را تقسیم کنیم به مناطق سابقاً برده دار (یک «روسیۀ» آمریکایی) و مناطق غیر برده دار (یک آمریکای غیر روسیه‌ای)، ما ۱۲-۱۱ درصد از بی سوادان در بین سفید پوستان را در مناطق اول و ۶-۴ درصد را در مناطق دوم خواهیم یافت!

نسبت بی سوادان در بین سفید پوستان در مناطق سابقاً برده دار دو برابر است. فقط سیاه پوستان نیستند که نشانه‌های برده داری را بروز می دهند!

شرم بر آمریکا بخاطر در مخمصه قرار دادن سیاه پوستان!


نوشته شده در اواخر ژانویه - اوایل فوریۀ ۱۹۱۳
نخستین انتشار در کراسنایا نیوا شمارۀ ۳، ۱۹۲۵
امضا: W.
انتشار بر طبق متن دستنویس
مجموعه آثار لنین، جلد ۱۸

- ترجمه جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۲۰/۱۱/۸