روحانيت و سياست

آموزنده ترين وجه اين اقدام مشاهده ى کل بورژوازى روسيه است – افراد حکومتى، اکتبريست ها و کادت اپوزيسيون – با تبليغ و تهييج يکسان اين نقشه هاى حکومت را افشا و محکوم مى کنند.

تجار و زمينداران ليبرال روسى ( يا تقريباً زميندارانى که نقش ليبرالهارا بازى مى کنند) از انسجام يک حکومت غير مسئول که آرزو دارد تا آراى روحانيون مطيع را براى خود جمع آورى کند، وحشت دارند. لازم به توضيح نيست که مخالفت دموکراتها در اين مورد( در وجه اعتدالى و نادرستى آن) به مراتب پابرجاتر از مخالفت ليبرالهاست.

ما قبلاً در پراودا يادآورى کرديم که برداشت ليبرالها از تئورى سخت ارتجاعى "عدم دخالت" روحانيت در سياست، چه آشتى دادن خودشان با اين تئورى، يا سرسختانه از آن دفاع کردن، غير دموکراتيک است.

يک دموکرات، دشمن مطلق کوچک ترين تزوير و تحريف در حق رأى و انتخابات است، ولى کاملاً مدافع وسيع ترين توده هاى روحانيت است که مستقيم و آشکار به عرصه ى سياست کشانده مى شوند. عدم شرکت روحانيت در مبارزه ى سياسى زيانبارترين رياکارى است. روحانيت در واقع هميشه آشکارا در سياست شرکت کرده است و مردم تنها زمانى از آن بهره مى برند که روحانيت سياست آشکار را قبول کند.

از مقاله هاى برجسته اى که در اين ارتباط چندروز قبل به قلم اسقف ميخائيل، هوادار تشريفات مذهبى در رچ به چاپ رسيده قابل يادآورى است. اظهار نظرهاى نويسنده بسيار ساده لوحانه است. نويسنده تحت تأثير مثلاً اين نظر است که "روحانيت در روسيه(براى ما ) ناشناخته است؛ که قبل از انقلاب(روحانيت) تنها خودرا با مسايل آسمانى و از اين قبيل درگير ساخته است."

اما آموزنده ترين چيز ارزيابى عملى رويدادها وسيله ى اين فرد به ظاهر غيررسمى است. اسقف ميخائيل اين طور مى نويسد:

تا آنجا که شاهدان غير رسمى با شواهد و قرينه هاى موجود، قدرت حياتى و نيروى "بازمانده هاى سراسيمگى سابق" را حتى در چنين قشر اجتماعى روسيه به مثابه ى روحانيت شناخته اند، ارزش آن را دارد که به بوته ى آزمايش گذاشته شود.


پراودا، شماره ى ١١٦، اول سپتامبر ١٩١٢، به امضاى آى. وى
ترجمه از جلد ١٨ مجموعه آثار لنين به زبان انگليسى
مترجم: م. سجودى

بازنويسى از روى نسخه منتشر شده در سايت مارکسيستها