انحلال‌طلبان با اعتصابات توده‌ای انقلابی مخالفت می‌کنند
و. ای. لنین
سرمقالۀ این شماره در حال چاپ بود که ما نخستین شمارۀ نشریۀ انحلال طلب نوسکی گولوس را دریافت کردیم. و. یژوف، انحلال طلب معروف ناشا زاریا بلافاصله ارگان جدید را با چنان تحسینی معرفی کرد که دهان آدم باز می ماند! اگر مایلید، می توانید آن را اینجا ببینید:
«به این دلیل [یعنی، بخاطر تنوع اعتصابها، که در برخی موارد فراتر از اعتراضی علیه تحمیل کردن جریمه‌هایی به دلیل جشن گرفتن اول ماه مه نرفتند، در حالی که در موارد دیگر آنها مطالبات اقتصادی را به اعتراض اضافه کردند، و غیره]، اصلی که در اعتراض دخیل بود در تعداد قابل توجهی از موارد، به علت پیچیده شدن توسط مطالبات اقتصادی، محو و غیر قابل تشخیص شد [!؟؟!]....
تجربۀ خودشان باید به کارگران نشان داده باشد که پیچیده کردن اعتراض شان با مطالبات اقتصادی صحیح و معقول نیست[!!]، همانطور که پیچیدن کردن[؟!] یک اعتصاب عادی با مطالباتی که اصول را وارد درگیری می کنند صحیح و معقول نیست.
لازم است که به احساسات توده‌های کارگر شکل سازمانی داده شود. لازم است که تبلیغات به نفع اتحادیه‌های صنفی، جهت جذب اعضای جدید برای آنها را افزایش داد. این امر بدین دلیل ضروری تر است که این روزها افراد بی پروای بسیاری در میان کارگران بیش از حد مجذوب جنبش توده‌ای شده‌اند و در گردهم آیی‌ها علیه اتحادیه‌ها صحبت می کنند، ادعا می کنند که آنها بی فایده و غیرلازم هستند.
دوره‌ای از اعتصابات اقتصادی[فقط اقتصادی؟] پیش روی ماست. این اشتباهی جبران ناپذیر خواهد بود که به آنها اجازه دهیم با اقدامات سیاسی کارگران درهم تنیده شوند[!!!]. چنین ترکیبی تأثیری زیان آور[!!؟؟] بر هر دوی مبارزۀ اقتصادی و سیاسی خواهد داشت.»
در اینجا شما یک لیبرال کامل، آقای سوریانین، را دارید که توسط انحلال طلب کپی برداری شده است! عدم درک مطلق این حقیقت که یک اعتصاب توده‌ای انقلابی ضرورتاً اعتصاب اقتصادی را با سیاسی ترکیب می کند؛ تنگ نظری، تحریف زنندۀ خصلت انقلابی اوج گیری جنبش و تلاشها برای سنجیدن آن با معیار «اعتصابهای عادی»؛ ارتجاعی ترین توصیه به «پیچیده نکردن» سیاست و اقتصاد و عدم «درهم بافتن» آنها؛ و استفاده از مطبوعاتی که بطور قانونی چاپ می شوند برای حمله‌ای با روحیات استرووه و ماکلاکف علیه سوسیال - دمکراتهای کارگری انقلابی، که بمثابۀ «بی پروایانی» که «علیه اتحادیه‌ها» صحبت می کنند توصیف می شوند!
یک لیبرال نمی تواند یک سوسیال - دمکرات را بمثابۀ چیزی غیر از کسی که «علیه اتحادیه‌ها» است درک کند. ولی واضح است که کارگران در گردهم آیی‌ها «علیه اتحادیه‌ها» نبودند، بلکه علیه تعویض کردن شعارهای انقلابی با شعارهای لیبرالی، که همان کاریست که آقای یژوف و شرکا انجام می دهند، بودند. کارگران گفتند که شعار ما آزادی اجتماعات نیست، و «اتحادیه‌های صنفی» تنها وسیله یا وسیلۀ عمدۀ «شکل سازمانی» «دادن» به جنبش ما نیستند. شعار ما مطالبۀ یک جمهوریست (به فراخوان کارگران سن پترزبورگ مراجعه نمایید)، ما داریم یک حزب غیرقانونی قادر به رهبری کردن یورش انقلابی توده‌ها بر سلطنت تزاریستی می سازیم. این چیزیست که کارگران در گردهم آیی‌ها گفتند.
ولی لیبرها و تروتسکی‌ها دارند به کارگران اطمینان می دهند که برای پرولتاریای سوسیال - دمکرات و حزب ممکن است که با لیبرالها به شیوۀ یژوف، پوترسف و شرکا «متحد شوند»!
سوتسیال - دمکرات شمارۀ ۲۷
۱۷(۴) ژوئن ۱۹۱۲
انتشار بر طبق متن سوتسیال - دمکرات
مجموعه آثار لنین، جلد ۱۸
- ترجمه جواد راستی‌پور
- انتشار بدون مقابله و تغییر ۲۰۲۱/۶/۸
lenin.public-archive.net #L1905fa.html
|
|