اولتیماتوم انقلابی ریگا
و. ای. لنین
روزنامههای آلمانی که غالباً به وقایعی که در استانهای بالتیک اتفاق میافتد خیلی توجه میکنند، واقعیت آموزنده ای را که در زیر میآید بیان کردهاند. حوادثی در پلی تکنیک ریگا رخ میدهد که مشابه اینها در تمام مراکز آموزش عالی دیگر به وجود میآید: اجتماعات دانشجوئی تبدیل به میتینگهای سیاسی شده اند. دانشجویان نیروی مبارز انقلاب را تشکیل میدهند. در این میان، کله گندههای لیبرال دماغ هایشان را برگردانده و زیر لب در مورد ضعف حکومت غرولند میکنند. ولی در لیوانیا Livonia وقایع آنقدر اعیان زمیندار را در تنگنا قرار داده که آنها فعالانه دست به ایجاد محافظت مسلح از املاکشان، بدون تکیه بر دولت که قادر به انجام هیچ کاری در مقابل دهقانان یا کارگران و یا دانشجویان نیست، زده اند. بارونهای بالتیک بطور جدی در حال برپائی یک جنگ داخلی هستند. مثلا آنها دستههای کاملی را مزدور کرده، آنها را با تفنگ هایی با خشابهای زیاد مسلح ساخته و مأمور نگهبانی املاک وسیع خود میسازند و اکنون معلوم شده است که بخشی از افراد دانشجویان آلمانی در استانهای بالتیک داخل این نوع دستجات گشته اند! طبیعتاً، دانشجویان روسی و لیتوانیائی نه فقط این باند-سیاهیها [Black Hundreds] در لباس دانشجوئی را تحریم کردهاند، بلکه حتی کمیسیون ویژه ای را مأمور بررسی و تحقیق درباره شرکت دانشجویان در باندهای صد سیاه زمینداران ساخته اند. دو تن از اعضای این کمیسیون برای جمع آوری اطلاعات از روستائیان به حومه شهر فرستاده شدند ولی هر دو آنها را حکومت دستگیر و به زندانی واقع در ریگا حواله کرد.
دانشجویان روسی و لیتوانی از این عمل به خشم آمده و میتینگ عظیمی را برگزار کردند که قطعنامه شدید الحنی از طرف آن صادر شد. دانشجویان از رئیس پلی تکنیک که به این میتینگ دعوت شده بود، خواستند که برای تأمین آزادی بازداشت شدگان، اقدامات فوری به عمل آورد. در پایان قطعنامه، اولتیماتوم صریحی داده شده بود: اگر در طی سه روز افراد دستگیر شده در موعد مقرر آزاد نگردند در آن صورت، دانشجویان همراه با کارگران ریگا، از هر وسیله ای که در توان داشته باشند برای آزادی آنها استفاده خواهند کرد.
در آن روز فرماندار در ریگا نبود، چون برای کسب اختیارات استاندار به سنت پترزبورگ رفته بود. کفیل فرماندار به طرزی دیپلماتیک مآبانه میخواست شر قضیه را هر چه زودتر بکند. او (بر طبق گزارشهای Vossische Zeitung در ٢٠ اکتبر) رئیس پلی تکنیک و دو دانشجوی زندانی را احضار کرده و از دانشجویان پرسید که آیا آنها میدانستند که اعمال آنها غیرقانونی است یا نه. البته، دانشجویان جواب دادند که در این کار، هیچ نوع غیرمشروعیتی نمیبینند. کفیل فرماندار، آنطوری که یک روزنامه چاپ ریگا گزارش داده است، به آنها توصیه میکند که از دست زدن به این نوع اعمال غیرقانونی خودداری کنند و بعد هر دو را آزاد میسازد.
خبرنگار، که در جستجوی بارونهای بالتیک است، با تأسف خاطر میافزاید که «در نظر دانشجویان و در نظر توده هایی که از اینها پشتیبانی میکنند، حکومت مجبور شده است که در مقابل این اولتیماتوم، سر تسلیم فرود آورد. و حتی یک فرد بی طرفی هم باید این موضوع را احساس کرده باشد.»
پرولتاری شماره ٢٣
٣١ (١٨) اکتبر ١٩٠٥
مجموعه آثار لنین، جلد ٩
ص ٤٠٩ – ٤٠٨
- این متن، عین ترجمهای است که رفیقی با نام "دوست شما" در تاریخ ٨ ژانویه ٢٠١٣ برای این سایت فرستادهاند.—آرشیو عمومی لنین
lenin.public-archive.net #L1393fa.html
|
|