يادداشت بر مقالۀ م. بوريسف "درباره جنبش سنديکايی و وظايف سوسيال-دمکراسی"*
و. ای. لنین
بسیار خوشوقتیم که مقالهای را از رفیقی که مشغول کار عملی در روسیه است چاپ میکنیم، زیرا بحثی همه جانبه دربارۀ مسئلۀ اتحادیۀ حرفهای در دستور روز قرار دارد. تنها تجربۀ کل حزب، که مداوماً با تئوری مارکسیسم روشن شده است، میتواند کمک کند که اَشکال اتحادیههای حرفهای سوسیال-دمکراتیک را که بیشتر مناسب با شرایط روسیه است بیابیم. به همان شکل لازم است که از درسهایی که به وسیلۀ دشمنان ما داده میشود نیز بیاموزیم. بورژوازی تمام دنیا از گرایشات «اتحادیۀ صنفی» کنگرۀ کلن شادمان بود، به این امید که کارگران را از سوسیالیسم به تریدیونیونیسم «خالص»، یعنی بورژوایی منحرف میسازد. در روسیه حتی موسکوفسکیه ودوموستی خواندن این نغمه را آموخته. همینکه بورژوازی شروع به ستایش هر یک از ما برای «دیدن نور» یا برای «شوق»مان در رابطه با یک جنبش اتحادیۀ حرفهای «معقول» بکند، این علامتی مطمئن برای آنست که نقایصی در کار ما وجود دارند. این درست طریقی است که رفیق م. بوریسوف مسئله را مطرح میکند، یعنی اینکه ما باید وظیفۀ سوسیالیستی خود را از هر جهت انجام دهیم، و به هیچ وجه چنان نقایصی را جایز نداریم.
پرولتاری شمارۀ ٢١
١٧ (٤) اکتبر ١٩٠٥
مجموعه آثار لنین، جلد ٩
[*] مقالۀ با امضای م. بوریسوف برای اولین بار در پرولتاری، سپس در روزنامۀ بلشویکی سن پترزبورگ نووایا ژیزن (زندگی نو)، شمارۀ ۷، مورخ ۸ (۲۱) نوامبر ۱۹۰۵ منتشر شد.
برگرفته از "منتخب آثار لنین درباره اتحادیههای کارگری" - کمونیستهای انقلابی مرداد ١٣٨٩
lenin.public-archive.net #L1384fa.html
|
|